Realisatie van deeldepots kan leiden tot minder aanschaf van bepaalde producten en draagt bij aan afvalpreventie. Om dit publiekrechtelijk te regelen, moet in het omgevingsplan worden vastgelegd dat een deel van het gebouw bestemd is voor het delen van huishoudelijke artikelen.
Publieke organisaties moeten ervoor zorgen dat ze in hun maatschappelijk vastgoed ruimtes inrichten voor het delen van goederen.
In een omgevingsplan kunnen onder andere gebodsbepalingen worden opgenomen. Voor de implementatie van deeldepots moet worden bepaald waar deze wenselijk zijn, inclusief eisen aan de locatie en afmetingen van het bouwwerk, en de omvang van het gebruik.
Daarna kan door middel van een gebodsbepaling en/of voorwaardelijke verplichting in het omgevingsplan worden bepaald waar de deeldepots moeten komen.
Een gebodsbepaling kan ervoor zorgen dat een depot binnen een bouwvlak wordt verplicht. Daarbij is het wel van belang te onderbouwen waarom het deeldepot noodzakelijk is op die locatie voor de fysieke leefomgeving.
Mits goed onderbouwd kan deze maatregel leiden tot een vermindering van de aanschaf van dergelijke producten en op die manier bijdragen aan afvalpreventie binnen de fysieke leefomgeving.
Het eigendomsrecht kan echter beperkingen opleggen: er bestaat een exclusieve bevoegdheid om te bepalen hoe een goed of zaak wordt gebruikt. Je mag dus zelf bepalen wat je met je eigen spullen doet. Een publieke instantie kan, als eigenaar van maatschappelijk vastgoed, eigendom van spullen delen.
Bij ons zijn nog geen voorbeelden bekend van dit instrument. Ga jij er mee aan de slag? Laat het ons dan weten.
Op grond van artikel 2.4, eerste lid, Omgevingswet dient de gemeenteraad een omgevingsplan vast te stellen. Het omgevingsplan bevat in elk geval de regels die nodig zijn voor een evenwichtige toedeling van functies aan locaties (artikel 4.2 Ow).
Rechtsgebied | Publiekrecht > |
Citeertitel | Omgevingswet |
Artikel | 2.4 |
Geldig vanaf | Invalid Date |